Jak Greenpeace ustanawia politykę rolną RP

Na początek przedstawmy bohaterów wpisu:

Greenpeace Polska – organizacja pozarządowa, której członkowie sami siebie nazywają ekologami. Śmiem twierdzić, iż większość z nich nie ma pojęcia czym jest ekologia i jakimi prawami się rządzi, a jest to ważna i poważna dziedzina nauki. W organizacji tej nie znajdziemy specjalistów od polityki rolnej, ekonomiki rolnictwa, agronomii, hodowli roślin, biotechnologii, etc. Nie przeszkadza im to jednak w tym, by głośno wypowiadać się o kształcie polityki rolnej naszego kraju.

Pan Stanisław Kalemba – minister rolnictwa. W niedawnym plebiscycie radiowej Trójki – Srebrne usta, tak się przedstawił: „Jestem przyzwyczajony do ciężkiej pracy. Tym się głównie zajmowałem do czasu, kiedy zostałem posłem (…) taka jest prawda”.

Pan minister Kalemba, a tak naprawdę jeszcze jego poprzednik – minister Sawicki, wprowadził zakaz uprawy genetycznie modyfikowanych odmian kukurydzy MON810 oraz ziemniaka Amflora. Na niedawnej konferencji prasowej w Sejmie poinformował wszem i wobec, iż rozpoczęła się na terenie naszego kraju akcja informacyjna „Stop GMO”. Kierowana jest do rolników, a jej głównym celem ma być uświadomienie naszym farmerom, iż nie powinni interesować się nasionami odmian GMO, bo będą ich czekać srogie kary. O to by prawo było przestrzegane i egzekwowane zadbać ma Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa. Rozumiem, że to z naszych podatków finansowana jest cała „akcja informacyjna”?

Wydawałoby się, że wydarzenie nie warte zbyt wielkiej uwagi. Jest zakaz to i kary muszą być za jego łamanie. Proste. Chciałbym jednak skupić się na pewnej wypowiedzi naszego ministra, który ujawnił nieco kulisy wprowadzenia zakazu oraz roli jaką w tym wydarzeniu odegrała organizacja Greenpeace. Pan minister z rozbrajającą szczerością mówił:

„Podkreślę jeszcze to, że w trakcie prac nad ustawą [o nasiennictwie] byliśmy w konsultacji z przedstawicielami Greenpeace, bardzo żywo się tym interesowali. Ich stanowisko było takie, ze jak uchwalimy tę ustawę i stosunkowo w krótkim czasie wydamy rozporządzenia o których tutaj mówimy, to wtedy oni podzielają naszą opinię, że Polska ma szansę być wolna od GMO jeżeli chodzi o wysiew i uprawę roślin (…)”

Słowa ministra rozumieć należy mniej więcej tak: „Ustaliliśmy, że jeśli wprowadzony zostanie zakaz upraw GMO, to Greenpeace będzie grzeczne i żadnych protestów przeciw ustawie o nasiennictwie organizować nie będzie”.

Tak więc, za to jaką sprawnością wykazało się ministerstwo przy uchwalaniu rozporządzeń/zakazów, podziękowania należą się Greenpeace? Pan minister nie chwalił się na konferencji tym by prowadził rozmowy z organizacjami rolniczymi. Nie wspomina o tym by konsultował się z ekspertami, z zakresu rolnictwa/agronomii. Prowadził natomiast negocjajcie z przedstawicielami organizacji, która nie ma absolutnie żadnych kompetencji do tego, by decydować o polityce rolnej naszego kraju. Zastanawiam się, czy nie przekroczyliśmy kolejnej granicy absurdu?

Doceniam rolę organizacji pozarządowych i uważam, że to ważne by brały udział w procesie legislacyjnym. Jakkolwiek ich argumenty powinny być rozpatrywane, tak należy również w odpowiedni sposób je weryfikować. Proces decyzyjny nie powinien służyć „ugłaskaniu” aktywistów i spełnianiu ich żądań tym bardziej, że najczęściej nie mają oni kompetencji w zakresie rolnictwa.

Pan minister Kalemba wydaje się kompletnie ignorować opinie środowisk rolniczych, których rozporządzenia bezpośrednio dotykają. Takim stowarzyszeniem jest Polski Związek Producentów Kukurydzy, który nawet opublikował specjalne oświadczenie. Cytuję:

„Polski Związek Producentów Kukurydzy w Poznaniu, biorąc pod uwagę interesy reprezentowanej branży, skupiającej kilkadziesiąt tysięcy producentów kukurydzy w Polsce, zajmuje krytyczne stanowisko w sprawie projektu rozporządzenia w sprawie zakazu stosowania materiału siewnego odmian kukurydzy MON 810. Rozporządzenie wymierzone jest przeciwko producentom kukurydzy w naszym kraju. „

i dalej:

„… straty spowodowane przez omacnicę prosowiankę w 2012 tylko w uprawach kukurydzy na ziarno osiągną gigantyczną sumę około 850 milionów złotych. Taka kwota mogłaby wpłynąć do kieszeni rolników i powiększyć ich przychody. W sytuacji zablokowania możliwości uprawy kukurydzy MON 810, która jest jedyną realną metodą ograniczenia strat powodowanych przez omacnicę, producenci kukurydzy będą mieli prawo domagać się odszkodowań ze strony skarbu państwa.”

Jak do tej pory minister rolnictwa nie odniósł się do stanowiska farmerów. Twierdzi natomiast, że wprowadzony zakaz ma chronić interes polskich rolników.

Producenci kukurydzy są po prostu rozgoryczeni. Ciekawych informacji udziela nam rzecznik Polskiego Związku Producentów Roślin Zbożowych:
„Nawet 4,5 mln zł wydano na badania, których nie wzięto pod uwagę, wydając rozporządzenie w sprawie zakazu upraw GMO” (…)
Ministerstwo Rolnictwa poinformowało, że w prowadzonych badaniach nie stwierdzono negatywnego wpływu pasz GMO na zwierzęta. I zadaje pytanie:
„Dlaczego przed wydaniem tak ważnej decyzji ministerstwo nie wzięło pod uwagę badań, na które wydano 4,5 mln zł? O co w tym wszystkim chodzi?„.

Wydaje mi się, że rzecznik związku źle adresuje swe pytania. Być może trzeba by je zadać „specjalistom” Greenpeace Polska. Szczerze mówiąc ja też nie wiem o co w tym wszystkim chodzi.

Po co w ministerstwie zatrudnia się doradców naukowych? Po co wydaje się miliony złotych na badania naukowe, których wyniki są ignorowane? Dlaczego nie uwzględnia się opinii uczonych zatrudnionych w polskich instytutach naukowych podległych ministrowi rolnictwa? Jeszcze wiele tego typu pytań mógłbym zadać naszemu ministrowi rolnictwa. Kimże jednak ja jestem, skoro zwykli rolnicy nie mogą się przebić ze swymi prośbami do osoby, która z definicji powinna o ich interes dbać. Nie wróży to niczego dobrego naszemu rolnictwu, gdy politycy łatwo ulegają wpływom organizacji takich jak Greenpeace Polska.