Oddajmy głos rolnikom

Sporo czasu w dyskusji o GMO poświęcamy badaniom, raportom i opracowaniom naukowym dotyczącym genetycznie modyfikowanych roślin. W tym wszystkim często umyka gdzieś głos najbardziej zainteresowanych, czyli samych rolników. A któż jest bardziej zainteresowany uprawą takiej transgenicznej kukurydzy jeśli nie plantatorzy tej rośliny. I co Ci plantatorzy kukurydzy mówią? Od lat zaznaczają, że chcieliby uprawiać kukurydzę z genem białka Bt. Jak twierdzą:

„Niezrozumiała jest jawna dyskryminacja wobec rolników, którzy są zainteresowani wykorzystaniem nowoczesnych technologii rolniczych, uznanych za bezpieczne (na równi z ich konwencjonalnymi odpowiednikami), bardziej przyjaznych dla środowiska naturalnego (ponieważ przy ich zastosowaniu zbędne jest stosowanie dodatkowej chemicznej ochrony roślin lub zastosowanie tych preparatów jest znacznie ograniczone).”

I dziwi mnie sprzeciw organizacji rolników ekologicznych twierdzących, że tego typu uprawy zagrażają ich działalności. Doświadczenia innych krajów wskazują, że rolnictwo ekologiczne nie cierpi z powodu koegzystencji z rolnictwem oparatym o GMO. W naszym kraju nie ma ekologicznych upraw kukurydzy. Ale jak to w naszym kraju, najbardziej protestują najmniej zainteresowani.

Ktoś może powiedzieć, że plantatorzy kukurydzy sami nie wiedzą na co się piszą. Przecież według organizacji zwalczających GMO, wcale nie będą mieli większych plonów, wcale nie spadnie zużycie insektycydów, można stwierdzić, że organizacje te chronią rolników przed niemal pewną porażką finansową. W takim razie oddajmy głos tym, którzy tą kukurydzę już uprawiają, na przykład hiszpańskim rolnikom. W przeprowadzonej pod koniec 2011 roku sondzie zapytano ich o plany na kolejny rok. 95% z nich nadal chce kontynuować uprawę transgenicznych odmian, reszta była niezdecydowana. Rok wcześniej wyniki były niemal identyczne. Co zaskakujące rolnicy są zadowoleni i domagają się wprowadzania nowych odmian transgenicznej kukurydzy.

W marcu organizacja ISAAA (International Service for the Acquisition of Agri-biotech Applications) opublikowała ciekawy raport. Zebrano w nim opinie rolników filipińskich dotyczące uprawy genetycznie modyfikowanych odmian kukurydzy, które zostały wprowadzone na rynek w 2002 roku. Wśród wymienianych przez rolników korzyści płynących z upraw transgenicznych odmian 84% wskazuje na większy dochód, 79% lepszą jakość nasion, 67% mniejszy nakład pracy, 17% wskazało inne korzyści. Zaskoczeniem może być opinia o lepszej jakości produktu. Okazuje się, że nasiona miały mniej plamistości, miały wyrównaną wielkość i po prostu lepiej wyglądały.

Wśród innych korzyści wymienianych przez rolników była mniejsza ilość kradzieży kukurydzy z plantacji. Wydaje się, że złodzieje mniej interesowali się transgenicznymi odmianami, które przeznaczone są głównie na cele paszowe. Z uwagi na lepszą jakość nasion skupujący ziarno preferowali transgeniczne odmiany, co wiązało się z dodatkowym dochodem dla rolnika. Podobnie jak w przypadku rolników hiszpańskich 90% filipińczyków zadeklarowało chęć kontynuowania uprawy transgenicznych odmian, 8% było niezdecydowanych, a 2% miało zrezygnować.

Wśród problemów związanych z uprawą transgenicznej odmiany wskazywanych przez rolników, 54% nie wskazało żadnych, 13% twierdziło, że mogą być szkodliwe dla zdrowia, 13% wskazała na wyższe koszty nasion, 8% na słabszą jakość nasion, 7% na większą pracochłonność, etc. Opinie o większej szkodliwości były zwykle oparte na pogłoskach. Nie stwierdzono, aby takie sytuacje rzeczywiście się zdarzały.

Jesteśmy świadkami ciągłego sporu pomiędzy przeciwnikami i zwolennikami upraw GMO w naszym kraju. Oponenci twierdzą zwykle, że uprawy GMO wcale rolnikom korzyści nie przynoszą. Podpierają się przy tym różnego rodzaju opracowaniami, mającymi udowadniać małą opłacalność produkcji rolniczej opartej o GMO (wręcz doprowadzającą do bankructw). Zawsze wtedy zastanawiam się, to po co protestować przeciw tej beznadziejnej kukurydzy MON810? Skoro jej uprawa jest tak mało opłacalna, to każdy rozsądny rolnik będzie się od niej trzymać na odległość. Rolnicy własnymi portfelami doprowadzą do „zakazu” uprawy poprzez brak zainteresowania transgenicznymi odmianami. Dla mnie osobiście nie ma lepszego wskaźnika socio-ekonomicznego jak opinia samych rolników – praktyków.

Podobnie jak naukowcy (tylko dlatego, że są specjalistami od biotechnologii rolniczej) w naszym kraju plantatorzy kukurydzy są nazywani lobbystami, a ich opinia jest kompletnie ignorowana przez aktywistów i naukowców zwalczających GMO. W ich definicji pojęcia „polski rolnik” nie ma rolników uprawiających kukurydzę.