Co ja tutaj robię…

No właśnie, skąd ja biolog molekularny, wziąłem się w tak szacownym gronie, jakim są autorzy blogów w portalu Polityka.pl? Cały czas mam wrażenie, że to nie ja powinienem pisać ten tekst, ale może ktoś „mądrzejszy”, więcej wiedzący, bardziej doświadczony. Jestem biologiem molekularnym, nigdy nie zajmowałem się publicystyką, jest to więc dla mnie sytuacja bardzo nietypowa, której mam nadzieję sprostam.

Przez chwilę zastanawiałem się nawet, czy redaktorzy Polityki wiedzą, z czym wiąże się w tym kraju pisanie o GMO, a już w szczególności pisanie w inny, odmienny sposób niż osoby walczące z tą technologią? W naszym kraju osoba mająca odmienne zdanie od większości współobywateli często jest obrażana oraz pomawiana. Przykładem tutaj mogą być echa publikacji redaktora Marcina Rotkiewicza, który w cyklu swoich artykułów, ukazał prawdę o osobach będących „ekspertami” organizacji walczących z GMO. Wystarczy zajrzeć w listę komentarzy, czy przeczytać kilka „polemizujących” artykułów w sieci. Pokazuje to jak grubą skórę trzeba mieć by móc otwarcie wyrażać swoje „odmienne” zdanie. Tym jednak różnię się od Pana Marcina, iż nie jestem dziennikarzem, jestem naukowcem i to tym z gatunku siedzących w laboratorium.

Proszę mi uwierzyć, iż wołałbym nie prowadzić bloga na stronach Polityki. W pewnym sensie zmusza mnie do tego obowiązek wobec samego siebie jak i wszystkich Polaków. Być może brzmi to zbyt patetycznie, jednak jest to główny powód mojej obecności na tym blogu. Wolałbym, aby w naszym kraju było normalnie, a fakty zawsze były przedstawiane w jak najbardziej obiektywny sposób. Nie musiałbym wtedy pisać tego „wstępniaka”. Niestety zaniedbano temat genetycznie modyfikowanych organizmów. Ani nasi „Rządzący”, ani naukowcy, nie kwapili się zbytnio do poświęcenia większej ilości energii w celu informowania ludzi o GMO. Dlatego debata w naszym kraju wygląda tak jak wygląda. Nie rozmawia się o technologii, a słyszymy jedynie teksty o bliżej niezidentyfikowanych, negatywnych skutkach upraw GMO, jakoby wręcz zagrażających istnieniu gatunku ludzkiego. Rozmowa o tym, czym naprawdę są genetycznie modyfikowane organizmy zeszła na dalszy plan. Debata toczy się w zasadzie wokół jednej, potężnej korporacji, tak jakby miało to decydować o bezpieczeństwie upraw genetycznie modyfikowanych roślin. W mojej skromnej opinii rozmowa o GMO w naszym kraju zeszła na niewłaściwe tory i niektórym bardzo na tym zależy aby tak pozostało.

Napisałem już skąd i dlaczego tu się znalazłem, a jaki jest cel mojej tutaj „działalności”? Przede wszystkim informowanie. Wiem, iż moje wpisy będą traktowane jako wychwalanie GMO i często będę oskarżany o działanie w interesie międzynarodowych koncernów. Nie, nie jestem bezkrytycznym zwolennikiem tej technologii. Nie, nie będę starać się na siłę przekonywać Państwa, że GMO jest nam niezbędne, bo być może nie jest. Każdy powinien zdecydować zgodnie z własnym sumieniem, czy to kierując się wiarą czy innymi sobie znanymi racjami. Jak i w życiu, tak i w tym przypadku postarajmy się jednak dokonać tego wyboru w oparciu o racjonalne przesłanki i jak najbardziej obiektywne argumenty, tak by być uczciwym wobec samego siebie. GMO jest technologią stosunkowo nową, nieznaną, operującą na poziomie niewidzialnych i nienamacalnych genów. Dlatego tak wielu ludzi po prostu się jej boi. Nie jest to jedyny przypadek, kiedy ludzie boją się nieznanego. Kiedyś rolnicy protestowali przed wprowadzeniem traktorów do roli mówiąc, iż zniszczą one uprawy oraz ziemię. Protestowano przeciw budowie kolei, twierdząc, iż jazda z dużą prędkością może spowodować uduszenie pasażerów. Przykłady można by mnożyć. Z czasem okazuje się, iż „nie taki diabeł straszny”, a wręcz przydatny w życiu codziennym.

Będę starać się pokazać technologię GMO taką, jaką ona w istocie jest. Mam nadzieję, iż dzięki mojej obecności tutaj, wiele kwestii być może się wyjaśni, a część wątpliwości zostanie rozwiana. Zapraszam do aktywnego komentowania moich wpisów. Przede wszystkim liczę na merytoryczną dyskusję opartą na faktach.

W tym momencie chciałbym powiedzieć, iż nie będę zbytnio ingerować w treść komentarzy, bo nie ja będę ich autorem i nie o mnie będą one świadczyć. Teksty bezpośrednio atakujące moją skromną osobę, zapewne nie będą przeze mnie usuwane chyba, że będą to wulgaryzmy lub będą utrudniać prowadzenie kulturalnej dyskusji.

Pozdrawiam